Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Marta Burzyńska
Protokolant:	Dorota Januszewska

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2014 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa L. K.

przeciwko A. O.

o zapłatę

1.  Oddala powództwo.

2.  Zasądza od powódki L. K. na rzecz pozwanej A. O. kwotę 2 417 złotych (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

S ę d z i a

Sygn. akt I C 1430/13

UZASADNIENIE

Powódka L. K.wystąpiła przeciwko A. O.z powództwem, w którym domagała się zasądzenia od pozwanej kwoty kwoty 15.000 złotych. W uzasadnieniu powództwa wskazywała, że pozwana dopuściła się na jej szkodę czynu niedozwolonego kradnąc pieniądze z dyspozycji bankowej ich matki M. A. (1). M. A. (1)pozostawiła dyspozycję na wypadek śmierci na rzecz powódki. A. O.skradła pieniądze matki, wypłacając na dwa dni przed jej śmiercią środki pieniężne z rachunku bankowego M. A. (1). M. A. (1)zmarła w dniu 3 lutego 2007 roku. Pozwana otrzymała na pogrzeb matki od brata stron M. A. (2)kwotę 5.700 złotych, pobrała też zasiłek pogrzebowy z ZUS-u w kwocie 6.000 złotych, więc jest w stanie zwrócić jej kwotę 15.000 złotych.

Pozwana A. O.wnosiła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na jej rzecz zwrotu kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego. Wskazywała, że matka jej i powódki M. A. (1)otworzyła w banku w H.dwa rachunki oszczędnościowo—kredytowe i przyznała, że w dniu 5 lutego 2004 roku dokonała dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci upoważniając do pobrania środków finansowych zgromadzonych na tych rachunkach przez powódkę L. K.. W 2006 roku powódka wyjechała poza granice kraju, gdzie przebywała do 2009 roku. W tym czasie pozwana sprawowała opiekę nad matką stron. W dniu 17 stycznia 2007 roku M. A. (1)zmieniła dyspozycję na wypadek śmierci, upoważniając pozwaną do pobrania środków finansowych zgromadzonych na obu rachunkach. W związku ze zmianą dyspozycji, wypełniając wolę matki, w dniu 29 stycznia 2007 roku pozwana zamknęła wszystkie rachunki matki i pobrała środki na łączą kwotę 7.828,93 złotych. Po powrocie do kraju, powódka zainicjowała postępowanie karne, oskarżając pozwaną o popełnienie szeregu przestępstw, między innymi o doprowadzenie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez spowodowanie wypłaty środków z wszystkich rachunków w banku w H.na łączną kwotę 7.828,93 złotych przy użyciu dokumentu z dnia 17 stycznia 2007 roku z podrobionym podpisem M. A. (1)na jej szkodę. Prokuratura Rejonowa w H.przeprowadziła dochodzenie, które umorzyła postanowieniem z dnia 22 stycznia 2010 roku stwierdzając, iż czy nie zawiera znamion czynu zabronionego.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Powódka L. K.domagała się zasądzenia od pozwanej A. O.kwoty 15.000 złotych, podnosząc, iż dopuściła się ona na jej szkodę czynu niedozwolonego, polegającego na zaborze środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach matki M. A. (1), które zgodnie z dyspozycją na wypadek śmierci M. A. (1)miały przypaść powódce. Zgodnie z art. 415 kodeksu cywilnego, ten kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Zgodnie z art. 6 kodeksu cywilnego, ten kto z jakiegoś faktu wywodzi skutki prawne, ma obowiązek ten fakt przed sądem udowodnić. Powódka miała zatem obowiązek udowodnienia, iż pozwana popełniła czyn niedozwolony skutkiem którego było szkoda w jej majątku, jednakże nie sprostała temu obowiązkowi. Nie przedstawiła żadnych dowodów, poza własnymi zeznaniami, na poparcie twierdzeń, iż pozwana pobrała bez podstawy prawnej i ze szkodą dla majątku powódki, środki pieniężne stanowiące własność matki stron M. A. (1). Bezsporny był fakt, iż matka stron M. A. (1)w dniu 5 lutego 2004 roku sporządziła dyspozycję zapisu bankowego na wypadek śmierci, w której upoważniła powódkę L. K.do pobrania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych przez Bank (...) Spółkę Akcyjną Oddziałw H.( kopia dyspozycji - k. 5). Bezsporna była także okoliczność, iż pozwana A. O.w dniu 29 stycznia 2007 roku zamknęła rachunki M. A. (1)w tym banku i pobrała zgromadzone na tych rachunkach środki pieniężne w łącznej kwocie 7.828,93 złotych. Pozwana przyznała tę okoliczność, przedstawiła potwierdzenie zamknięcia rachunków i pobrania środków pieniężnych (k. 33) i powołała się na dyspozycję zapisu na wypadek śmierci, którą w dniu 17 stycznia 2007 roku sporządziła M. A. (1), upoważniając ją do pobrania całości środków pieniężnych i odwołując poprzednią dyspozycję na wypadek śmierci. Powódka twierdziła, że matka nie dokonała zmiany zapisu bankowego na wypadek śmierci, gdyż była w tym czasie nieprzytomna, przebywała w szpitalu, a nawet jeżeli taki dokument został sporządzony, to nie podpisała go matka stron, ale mąż pozwanej S. O.. Materiał dowodowy zgromadzony w toku procesu nie potwierdza zeznań powódki. Wbrew twierdzeniom powódki, nie ma podstaw do przyjęcia, iż pozwana A. O.popełniła na jej szkodę przestępstwo, gdyż postanowieniem z dnia 22 stycznia 2010 roku wydanym przez funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w H.i zatwierdzonym w dniu 26 stycznia 2010 roku przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w H.w sprawie (...)umorzono dochodzenie w sprawie doprowadzenie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez spowodowanie wypłaty środków z wszystkich rachunków w Banku (...) SAI Oddział w H.w łącznej kwocie 7.828,93 złotych przy użyciu dokumentu z dnia 17.01.2007 w postaci dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci M. A. (1)z podrobionym czytelnym podpisem zapisodawcy M. A. (1)na szkodę L. K.to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk wobec stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. Jak wynika z dołączonych akt Prokuratury Rejonowej w H.o nr (...), w toku dochodzenia Prokurator nie dopatrzył się znamion przestępstwa ani w zachowaniu A. O., ani w zachowaniu pracowników Banku (...)Oddziału w H., co było powodem umorzenia postępowania. W toku niniejszego procesu powódka nie udowodniła, aby pozwana A. O.bezprawnie pobrała środki pieniężne z rachunków M. A. (1), ani, że w sposób bezprawny doprowadziła do zmiany przez M. A. (1)dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci na swoją korzyść i na szkodę powódki. Pozwana przedstawiła dokument sporządzony w dniu 17 stycznia 2007 roku w postaci dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci, z którego wynika, że M. A. (1)upoważniła ją do pobrania wszystkich środków pieniężnych zgromadzonych na jej rachunkach w baku (...) Spółce Akcyjnej i oświadczyła, że poprzednia dyspozycja z dnia 5 lutego 2004 roku staje sie nieważna (k. 32). Z zeznań pozwanej i z zeznań pracownika banku H. M.(k. 64-64v) wynika, że w dniu 17 stycznia 2007 roku M. A. (1)poprosiła o przybycie do jej miejsca zamieszkania pracownika banku celem zmiany dyspozycji na wypadek śmierci. Świadek H. M.zeznała, że na polecenie przełożonej udała się do miejsca zamieszkania M. A. (1)celem zmiany dyspozycji na wypadek śmierci i udzielenia pełnomocnictw do lokat terminowych. M. A. (1)była osobą leżącą, kontakt z nią był logiczny, samodzielnie pisała i rozmawiała. Powiedziała, że chce zmienić dyspozycję na wypadek śmierci na rzecz drugiej córki, która się nią opiekuje. Świadek wytłumaczyła jej znaczenie czynności i kilkakrotnie upewniała się, czy M. A. (1)jest pewna swojej decyzji. M. A. (1)kilka razy potwierdziła, iż chce aby pozwana korzystała z jej konta i mogła pobrać pieniądze jeszcze za jej życia. Zeznania tego świadka, zdaniem Sądu zasługują na wiarę i mogą być podstawą prawidłowych ustaleń faktycznych. Świadek H. M.jest osobą obcą dla stron, nie jest zainteresowana wynikiem rozstrzygnięcia niniejszego procesu. Jej zeznania są spójne, logiczne i konsekwentne. Z zeznań tego świadka wynika jednoznacznie, że M. A. (1)dokonała w dniu 17 stycznia 2007 roku zmiany dyspozycji na wypadek śmierci w sposób świadomy i swobodny, co potwierdziła własnoręcznym podpisem.

Zeznania powódki L. K., z których wynika, że M. A. (1) była nieprzytomna w chwili dokonywania zmiany dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci, a podpis złożyła przy pomocy męża pozwanej nie zasługują na wiarę i nie mogą być podstawą prawidłowych ustaleń faktycznych, gdyż jak przyznała sama powódka opierają się na jej przypuszczeniach. Powódka zeznała, że po tym jak dowiedziała się o zmianie dyspozycji, rozmawiała z koleżanką matki i gospodarzem, u którego matka zamieszkiwała i na podstawie ich relacji doszła do przekonania, że do zmiany dyspozycji na wypadek śmierci doprowadziła pozwana. (k. 272v). Powódka nie przedstawiła innych, poza swoimi zeznaniami, dowodów na poparcie swoich twierdzeń. Zeznania świadka E. A. (k. 106v-107) nie przyczyniły się do rozstrzygnięcia, gdyż świadek nie znała okoliczności zmiany dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci przez M. A. (1). Świadek nie pamiętała, czy była przełożoną H. M. i czy udzieliła jej polecenie udania się do miejsca zamieszkania M. A. (1) celem dokonania czynności bankowej. Jej zeznania dotyczyły praktyki przyjętej przez bank w podobnych przypadkach, jednakże nie wniosły nic do sprawy. Powódka nie udowodniła także twierdzeń, iż podpis pod zmiana dyspozycji bankowej nie został położony ręką M. A. (1). Jej wniosek o powołanie biegłego grafologa został pominięty wobec faktu, iż powódka nie uiściła zaliczki na poczet wydatków związanych z tym dowodem.

Mając na względzie fakt, iż powódka nie udowodniła swoich twierdzeń, iż pozwana w sposób bezprawny doprowadziła do zmiany przez M. A. (1) dyspozycji zapisu bankowego na wypadek śmierci na swoją korzyść i na szkodę powódki, należało oddalić powództwo. Pozwana przyznała wprawdzie, iż zamknęła rachunki bankowe matki i pobrała zgromadzone na nich środki pieniężne jeszcze za życia matki, na kilka dni przed śmiercią matki, jednakże nie spowodowało to szkody w majątku powódki.

Wobec powyższego na podstawie art. 415 i 6 kodeksu cywilnego należało orzec jak w sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc i § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. z 2002 r. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm. ).

Sędzia